Hoe ik tarotkaarten heb leren lezen

Waarom tarot?

In de eerste instantie wil ik het even hebben over waarom ik tarot überhaupt uitkoos om het meeste van mijn divinatie mee te doen. In de eerste instantie was ik op het pad van hekserij beland (of wicca, waar ik me in het begin ook nog mee associeerde). Er zijn natuurlijk meerdere divinatiemethoden, zoals runen, schouwen in water, theeblaadjes, handlezen, et cetera. De tarot was echter datgene dat mij ook het meest aansprak. Het was note bene mijn jongere zusje dat nog ergens een tarotdeck had liggen dat zij aan mij had gegeven toen ik me ging inlezen over hekserij. Dat was echter een pipstyle deck (dus een deck dat als minor arcana alleen de betreffende hoeveelheid iconen van een bepaalde kleur laten zien). Ik kon daar helemaal niks mee, al probeerde ik het wel met het boekje. Ik vond de tekst niet rijmen met de plaatjes die ik zag, dus ik legde het weer weg.
Ik ging toen op zoek naar een deck dat hopelijk wel meer bij mij paste.

Mijn eerste tarotdeck

Mijn eerste deck heb ik uitgezocht in een edelstenenwinkel. Ik zag de Rider Waite Smith staan. Ik vond het interessant, maar ik was duidelijk op zoek naar iets anders dat niet de RWS was. Op een gegeven moment vroeg de eigenaresse van de winkel: "Waarom ga je niet voor het deck dat je nu al een kwartier lang onder je arm geklemd hebt en de hele winkel doorsleept?" Ik was me er helemaal niet van bewust dat ik de RWS niet meer had losgelaten sinds ik het van de plank had gepakt. Dat werd hem dus.

Toch miste er iets

Op de een of andere manier lukte het me toch niet om meteen gewoon met kaarten te gaan spelen en de betekenis vanuit het boekje te vertalen naar een antwoord op de vraag. Waar het vooral misging bij mij was dat ik vooral op zoek was naar de juiste legging om een vraag te beantwoorden.

Een goed voorbeeld

Het was ongeveer 1,5 jaar later toen ik na veel frustratie met mijn eigen tarotlezingen, een keer een lezing aangeboden kreeg van een tante van mij, die al jaren lang tarotlezingen doet. Ik was zo onder de indruk, want ik vertelde waar ik een probleem mee had, en zij legde zo tak tak tak 4 kaarten neer en begon een heel verhaal te vertalen dat mij inzicht kreeg in mijn probleem en een oplossing gaf.
Maar nog steeds liep ik vast op hoe zij dan wist welke vragen er gesteld moesten worden.

(Later leerde ik van een andere tante, namelijk haar zus, dat zij altíjd diezelfde legging gebruikt, dus helemaal niet elke keer hoefde na te denken welke vragen en welk patroon er gebruikt moest worden.

Toen besloot ik een boek te kopen met allemaal leggingen erin in de hoop dat ik daar dan wat meer wijzer van zou worden.

Wegwijs in die leggingen

Dit leek niet de oplossing te zijn, want het resulteerde er eigenlijk in dat op het moment dat ik een vraag had die ik met de tarot wilde onderzoeken, ik eerst een half uur door dat boekje aan het bladeren was in de hoop dat ik een legging tegen zou komen die precies antwoord ging geven op de vraag of vragen die ik had.
Toen kwam eindelijk het moment dat ik me afvroeg 'wat gebeurt er al ik zelf ga experimenteren met die leggingen? Dat ik zelf mijn posities ga vullen met zelfbedachte vragen?'
De reden dat dit zo lang duurde, was omdat ik altijd dacht dat deze leggingen eeuwenoude wijsheden waren die een vast patroon en een vaste positie moesten volgen om de juiste antwoorden te geven. Een goed voorbeeld was 'het hoefijzerpatroon', waar je de kaarten in de vorm van een hoefijzer neerlegt. Ik was heel erg in de veronderstelling dat de lezing pas zou werken als ik het precies zo neerlegde, en niet bijvoorbeeld op een lijn naast elkaar.

Het echte leren kon beginnen

Een ander deck

Het eerste waarvan ik heel erg heb geleerd en wat eigenlijk een kickstart heeft gegeven naar het uitbreiden van mijn kennis over het lezen van tarotkaarten was het kopen van een ander deck van de Rider Waite Smith en ik kocht de Green Witch tarot. Ik vind het moeilijk om te zeggen, want ik wil niet de indruk wekken dat je alleen maar de kaarten kunt doorgronden op het moment dat je alleen maar meer tarotkaarten in je bezit hebt, maar ik merkte wel een boeiend verschil en dat was dat sommige kaarten de afbeelding net wat anders interpreteerden en daarmee afbeeldden.

Dat deed me realiseren dat ik altijd alleen maar één standaard betekenis van een kaart had geleerd, terwijl er meerdere nuances zijn. Die invalshoeken kon ik pas gaan zien toen ik met een ander deck aan de slag ging dat genoeg leek op de RWS, maar toch net genoeg afweek om meerdere interpretaties in te zien. Dat deed me ook verder afvragen: 'wat is nu precies de betekenis? Is het de betekenis zoals het in het boekje staat, of zoals het nu is afgebeeld?'

Hierdoor leerde ik steeds meer bij elk nieuw deck en elk nieuw handboek dat erbij kwam kijken. Een voorbeeld is de manier waarop de Witches tarot ingaat op hoe de hofkaarten gezien kunnen worden. Het vertelde precies wat ik nodig had om de hofkaarten in één keer te begrijpen. (Page = Aarde, Ridder = Vuur, Koningin = Water, Koning = Lucht...)

Oefenen

Ja, kan het vaker gezegd worden? Nee, vast niet. Mijn beste methode die mij hielp om beter te worden in het lezen van de kaarten was (bijna) elke dag oefenen. Ik kocht het boek '365 tarot spreads' en heb daar het project van 2018 van gemaakt. Dat heeft me toen heel erg op weg geholpen om elke dag met de kaarten bezig te zijn, nieuwe invalshoeken leren herkennen en ook mijn decks die ik inmiddels vergaard had te leren kennen. Het was ook een goede manier om niet lukraak een legging over te nemen, maar ze zelf een beetje aan te passen zodat ze iets meer aansloten bij wat ik wilde halen uit een legging.

Project 2019 pakte ik ook anders aan, maar ging ik uit het boek 'the spellcasters reference' op zoek naar een wekelijks thema waar ik mee wilde werken, maar wel met de bedoeling elke dag een lezing te doen.

In 2020 pakte ik mijn orakelkaarten erbij om een onderwerp te kiezen voor die week en op die manier elke dag een vraag te bedenken om te beantwoorden met de tarotkaarten.
Dit was voor mij een essentiële, maar leuke manier om zoveel mogelijk met de kaarten te oefenen.

Lezen voor anderen

Een volgende stepping stone als het ware voor het bestuderen van de kaarten was het lezen voor anderen. Ik wilde zoveel lezingen doen dat ik iedereen probeerde neer te zetten voor een half uurtje om een lezing van mij te krijgen. Wat me toen opviel was dat het kan gebeuren dat als je voor jezelf leest, je best vaak dezelfde kaarten krijgt, maar op het moment dat je voor een ander leest, komen weer heel veel andere kaarten naar boven waar je dus nog niet heel veel oefening mee hebt gehad. Een voorbeeld was De Dwaas, die ik zelf nooit kreeg, maar toen opeens bij iemand anders wel kreeg. Toen realiseerde ik me pas dat ik eigenlijk helemaal nog niet zoveel wist van De Dwaas. Zo realiseerde ik me dat lezen voor anderen heel essentieel was om te leren lezen voor mezelf.